วันพุธที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2558

บันทึกของวันนี้ : หน่อไม้แห่งแรงบันดาลใจผ่านตัวหนังสือและภาพ

ผมเชื่อว่าทุกคนมีฮีโร่ประจำตัว
คนที่เป็นแรงขับให้เราเดินไปในเส้นทางที่เราอยากจะไปให้ถึง
เป็นแรงบันดาลใจให้เราลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง

ผมก็มี หลายคนเสียด้วย

ทั้งคุณพ่อ ครูบาอาจารย์ รุ่นพี่ หลายท่านเหล่านี้ล้วนเป็นแรงบันดาลใจใกล้ตัวที่ผมสัมผัสได้บ่อยครั้ง

แต่ก็ยังมีบางคน ที่ผมสัมผัสพวกเขา ไม่ใช่การเจอกันตรงๆ แต่ผ่านสื่ออื่นๆ 
ไม่ว่าจะเป็นตัวหนังสือ
ไม่ว่าจะเป็นภาพ
หรือแม้แต่ภาพเคลื่อนไหว

คนหนึ่งในนั้นคือพี่เอ๋ หรือ นิ้วกลม

คนนี้ๆ เพื่อนผมเป็นคนแนะนำให้รู้จัก
เริ่มอ่านจาก HEAD ก่อนจะเลื่อนไปหาหนังสือซีรีย์การเดินทาง
ทั้งโตเกียว กัมพูชา เนปาล จีน ลอนดอน ฮ่องกง(กำลังพยายามหามาอ่าน)
ผมติดตามเส้นทาง วิธีการ รวมไปถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง ซึ่งสอดแทรกคติวิธีคิดบางอย่างเอาไว้ ทำให้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วไม่รู้เบื่อ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งบางเล่ม ที่สถานที่ๆเดินทางไป เป็นที่ๆปกติแล้วไม่มีหนังสือท่องเที่ยวเล่มไหนจะพูดถึง ก็สามารถหาอ่านได้ในหนังสือของนิ้วกลม
จึงตัดสินใจเริ่มซื้อเก็บสะสม ตอนนี้มีได้ ๔ เล่มแล้ว ขาดเพียงเล่มกัมพูชาเล่มเดียว

อีกคนหนึ่ง ไม่สิ อีก ๒ คน คือพี่บอลและพี่ยอด พิธีกรรายการหนังพาไป 

จำได้แม่นว่าไม่ได้ดูรายการนี้ตั้งแต่ตอนแรกเพราะไม่ได้รู้สึกสนใจรายการแนวนี้มาเป็นทุนเดิม 
จนตัดสินใจดูตอนแรกคือตอนที่ไปที่พิพิธภัณฑ์ลูฟ เพราะเป็นคนที่ชอบดูพวกศิลปะโบราณ
ดูแค่ตอนเดียว หลังจากนั้นก็ติดงอมแงม ตามไปหาตอนแรกๆมาดู แล้วก็ติดตามดู
จากซีซั่น ๑ ไปสู่ซีซั่น ๒ และซีซั่น ๓ ที่เพิ่งลาจอไป
ผมชอบวิธีการเล่าเรื่อง วิธีการมองเรื่องราวต่างๆตรงนี้ของพี่ๆทั้งสองมาก
รวมไปถึงสถานที่หลายๆแห่ง ซึ่งบางครั้งไม่ใช่ที่ๆคนส่วนใหญ่รู้จัก หรือรู้จักแต่ไม่ได้มองในมุมมองเหล่านี้
เหมือนกับได้เปิดโลกทัศน์ใหม่ๆให้กับความคิด
อีกสิ่งที่ประทับใจคือวิธีการท่องเที่ยว ซึ่งรู้สึกคล้ายกับตัวเอง เป็นแนวที่ผมสนใจอยากจะลองทำดูสักครั้ง เพราะเคยลองแต่ในประเทศ
ปัจจุบันผมเก็บเทปหนังพาไปเกือบทุกตอนที่ขวนขวายหามาได้เก็บใส่ไว้ในคอมตลอด และได้ซื้อหนังสือเล่มแรกที่พี่ๆเขียนวันนี้เอง

คนทั้ง ๓ คนนี้จึงถือเป็นทั้งครู เป็นทั้งคนสนิท ที่มองแรงบันดาลใจ แรงขับบางอย่างให้ผมลุกขึ้นมาขีดๆเขียนๆเรื่องราว ประสบการณ์การท่องเที่ยว ซึ่งเคยบันทึกเป็นไดอารี่ที่เนื้อล้วนๆ ไม่มีน้ำอะไร หรือโปสการ์ด ให้กลายเป็นเนื้อเรื่องอีกแบบหนึ่ง จนผลงานแรกเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นทุกวัน

รวมถึงทำให้ผมได้มองโลกในมุมมองที่ต่างไปจากที่เคยมอง 
เห็นสิ่งที่เคยเห็นในมุมมองที่เปลี่ยนไปมากขึ้น

ขอขอบคุณพี่ๆทั้ง ๓ ที่เป็นแรงขับดัน แรงบันดาลใจ ให้ผมครับ

ปล. วันนี้เพิ่งมีโอกาสได้เจอทั้ง ๓ ท่านเป็นครั้งแรก ได้เจอพี่เอ๋นิ้วกลมตัวเป็นๆ ได้พูดคุยกันสองสามคำแต่ก็เป็นเรื่องราวที่น่าจดจำ
ได้เจอพี่บอลพี่ยอด ซึ่งทักผมก่อนที่จะทักพวกพี่เขาซะอีก รู้สึกดีใจที่พี่เขาจำเราได้
ถ่ายกับพี่เอ๋ นิ้วกลม(ขออภัยไม่ได้ปรับแสง) ที่บูธสำนักพิมพ์ KOOB

ถ่ายกับพี่บอลและพี่ยอด ที่บูธสำนักพิมพ์ On Art

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น