ตั้งแต่รูปสถานที่ต่างๆที่ไป ไปจนถึงรูปจิปาถะ
แล้วก็ไปสะดุดกับภาพเล็กๆภาพหนึ่ง ซึ่งพอเห็นแล้วเหมือนความรู้สึกตอนนั้นมันกลับมาหมด
เป็นภาพกระเบื้องแผ่นเล็กๆ มีรูปพระคเศศอยู่ ซึ่งไปเจออยู่ระหว่างทางที่เดินในมุมไบตอนกลางคืน ติดอยู่บนแนวซีเมนส์ที่กั้นขึ้นมาสำหรับปลูกต้นไม้
นอกจากพระคเณศแล้ว ก็ยังแผ่นกระเบื้องที่เรียงรายกัน ทำเป็นรุปเทพเจ้าต่างๆในศาสนาฮินดู
ตอนเห็นครั้งแรกรู้สึกแปลกใจว่าทำไมเขาถึงเอารูปเทพเจ้ามาประดับกันในที่แบบนี้
ยิ่งแปลกใจกว่า เมื่อสักพักก็มีผู้หญิงมีอายุคนหนึ่งยื่นมือไปสัมผัสที่แผ่นกระเบืองนั้นแล้วมาแตะที่หน้าผากตัวเอง
ทำแบบนี้กับกระเบื้องทุกแผ่น!! ย้ำอีกครั้งว่าทุกแผ่น ซึ่งตรงนั้นมีประมาณ ๒๐ แผ่น
เป็นอะไรที่ขนลุกมาก รู้สึกเลยว่าความศรัทธาของคนฮินดูที่มีต่อเทพเจ้าของเขาเป็นอะไรที่อาจจะเหนือกว่าความศรัทธาในแบบพุทธศาสนาก็ได้
เพราะเราไม่นิยมนำรูปพระพุทธเจ้ามาประดับในจุดที่อาจจะถูกเหยียบหรือนั่งทับได้ แต่ที่นี่มี
ทำให้รู้สึกทันทีเลยว่า พระเจ้าสถิตอยู่ในทุกที่จริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น