วันพุธที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2558

ถนนในมข. Guilty to Cross

เป็นคนไม่ชอบขึ้นสะพานลอยนะ ส่วนหนึ่งเพราะเข่าไม่ค่อยดี(แต่หลังๆมาดีขึ้น) แต่อีกเหตุผลที่สำคัญคือขี้เกียจ และรู้สึกว่า "การข้ามถนน" เป็นอะไรที่สะดวกกว่า
เวลาไปไหนมาไหนเลยข้ามถนนจนเป็นปกติ ข้ามตั้งแต่ ๒ เลน ไปจนถึง ๑๐ เลนก็ข้ามมาแล้ว
แถมเวลาข้ามก็ไม่ค่อยวอรี่กับทางม้าลาย บางทีก็ข้ามตรงทาง แต่ส่วนใหญ่จะไม่
หรือบางที่มีปุ่มให้กดสัญญาณก่อนข้ามก็ไม่ค่อยกด เพราะหลายครั้งที่กดแล้วมันไม่ทำงาน หลังๆมาเลยรำคาญข้ามมันเลย
จนได้มีโอกาสไปมหาวิทยาลัยขอนแก่น
จากที่สังเกตบริเวณหน้าคอมเพล็กซ์(ไปสิงแถวนั้นบ่อยเพราะฝั่งตรงข้ามเป็นหอสมุด อีกฝั่งเป็นร้านหนังสือ) เวลาคนจะข้ามจะต้องกดปุ่มแล้วรอจนกว่าสัญญาณไฟเขียวให้ข้ามจะขึ้น ถึงแม้จะข้ามตรงทางบ้าง ไม่ตรงทางบ้างก็ตาม(แต่ส่วนใหญ่จะตรง)
แถมรถที่ขับมาพอเจอสัญญาณบอกให้หยุดก็จะหยุด หยุดจนกระทั่งไฟเขียวให้รถวิ่งถึงจะออกวิ่ง
เห็นครั้งแรกค่อนข้างเซอร์ไพรส์ เพราะอย่างที่เคยเห็นในกทม. พอคนข้ามเสร็จ รถก็ขับออกมาเลย ทั้งๆที่ยังเป็นไฟแดงอยู่ 
หรืออย่างพฤติกรรมส่วนตัวที่ข้ามไม่ตรงทางหรือไม่รอสัญญาณข้าม
แต่ก่อนหน้าที่จะเห็นตรงนี้ก็ข้ามตามปกติไปครั้งหนึ่งแล้ว
พอเห็นภาพพวกนี้ปุ๊บ ความรู้สึกผิดแล่นเต็มหัวไปหมด
ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย
เลยรู้สึกว่า เป็นเพราะชีวิตคนกรุงเทพมันเร่งรีบเกินไปหรือเปล่า คนถึงได้เพิกเฉยกับเรื่องง่ายๆเหล่านี้ แค่หยุดรอสักไม่กี่วินาทีก็ไม่สามารรอได้เลยหรือ

แล้วก็รู้สึกว่า บางครั้ง เราก็คิดอะไรได้จากเรื่องง่ายๆเท่านี้เอง ไม่รู้เป็นความจงใจของใครหรืออะไรหรือเปล่าที่ทำให้เราคิดแบบนี้ออกมา

(ปล. จากที่ลองถามเด็กมข.ดู เขาบอกว่าก็มีคนที่ไม่ปฏิบัติตามเหมือนกัน)

คอมเพล็กซ์และถนนด้านหน้า
(ที่มาภาพ : http://sv6.postjung.com/picpost/data/109/109177-pic-21.jpg)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น